Rondleidingen: top of flop?

KArin Werker, stadsgids te Florence

Een top-rondleiding? Soms, heel soms…

Dit is Karin Werker, stadsgids te Florence. We vonden haar op internet, toen we iemand zochten die ons de geheimen van Florence kon vertellen. Ze is TOP.
We hadden hier ook Chiara uit Rome kunnen portretteren. Zij leidde ons rond in het Vaticaan. We vonden haar via een bureau dat onder het motto: ‘Skip the line’ rondleidingen verzorgt. De kosten daarvan zijn niet misselijk. Maar ja, het Vaticaan, dat mag wat kosten, denk je dan. Helaas, die rondleiding was FLOP. Lees en huiver..!

Hieronder: het prachtig beschilderde plafond van de Galería delle Carte Geografiche in het Vaticaanse Museum

Rome Vaticaan, Galeria Cartes Geografica
Rome wachtrij voor het Vaticaan

“Hello, my name is Chiara… Kiaara… K i a a r a!”

Met haar schelle stem schreeuwde ze haar naam over het groepje toeristen dat haar moest volgen om de pracht en praal van het Vaticaanse Museum te bekijken. Eerst moest ze nog de kaartjes halen bij de kassa en toen ze terugkwam was het eerste halve uur van onze 2,5 uur durende rondleiding voorbij. Ze nam ons mee naar de binnenplaats van het museum, waar ze ons voor een groot informatiebord neerzette. Ze begon te vertellen dat ze kunstgeschiedenis had gestudeerd en dus ‘dottore’ was. Al die sukkels om ons heen, die andere groepen rondleidden, waren charlatans, die alleen maar een lesje konden opzeggen. “Vaak weten ze niet eens hoe je de naam Michelangelo uit moet spreken. Ze zeggen Miesjelansjeloo, hahaha, Miesjelansjeloo. Maar het is natuurlijk Miekelansjeloo. Ze hebben geen benul van de uitspraak van het Italiaans. Maar ze noemen zichzelf wel gids..” Zo ging ze nog een tijdje door, eindeloos de naam Miekelansjeloo herhalend. Daarna somde ze drie kwartier lang aan de hand van het informatiebord op wat we niet te zien kregen, maar natuurlijk wel moesten weten.

Toen we eindelijk bij de eerste echte bezienswaardigheid stonden, was er nog één uur over voor de echte rondleiding. We liepen door de Galerij van de Geografische kaarten, maar kregen nauwelijks de tijd om het schitterende plafond te bestuderen. Op een tweesprong legde Kiaara (niet Sjiaara) ons uit hoe we ons in de Sixtijnse Kapel moesten gedragen. Want daar konden we natuurlijk het grote werk van Miekelansjeloo bewonderen. Op mijn vraag of we de Kamers van Rafaël niet konden bezoeken, raakte ze even van haar stuk. Natuurlijk kon ik de Kamers van Rafaël bezoeken, maar dan was er geen tijd meer voor de Sixtijnse Kapel.
Enfin, zo’n rondleiding was het dus. We boekten omdat we geen 2,5 uur in de rij wilden staan voor een kaartje en we kregen een nep-rondleiding van een zogenaamd gerenommeerd bureau met goede recensies op het internet. Tachtig euro en een illusie armer verlieten we het Vaticaan.

Foto: De wachttijd voor het Vaticaan kan oplopen tot 2 à 3 uur. Het is dan verleidelijk om in te gaan op de uitnodiging van werkstudenten die langs de rijen lopen met bordjes ‘skip the line’. Niet doen!

Foto: Vanaf het Piazzale Michelangelo kijk je over het hele centrum van Florence uit. Links de Campanile van het Palazzo Vecchio, rechts de Duomo met de beroemde koepel van Brunelleschi

Florence vanaf het Piazzale Michelangelo

Een top-rondleiding in Florence

Karin Werker begroet ons op de trappen van de Duomo. Haar eerste vraag is wat wij in gedachten hebben voor de komende twee uur die we met haar hebben gereserveerd.
Het is onze tweede dag in Florence. De eerste dag hebben we aan de hand van onze Capitool reisgids een rondje door het centrum gemaakt. Piazza Santa Croce, Piazza Signoria met het Palazzo Vecchio, lunch op het plein en daarna de rest van de middag in het oogverblindende Palazzo Vecchio, waar de renaissancekunst werkelijk van de muren en de plafonds spat.
We hebben nog wel behoefte aan meer achtergrondinformatie en melden Karin dat we heel graag meer van Michelangelo willen weten en natuurlijk de Duomo willen zien.

In een rustig tempo wandelen we door de straten van Florence. Karin vertelt over de geschiedenis van de stad, over het bankiersgeslacht de Medici, de Orsanmichele halverwege de Via del Calzaiuoli, de ‘Straat van de Schoenlappers’. Ze rijgt het ene interessante verhaal aan het andere en we ontdekken dat we bijna blind door de stad gelopen hebben. Zo weinig interessants hebben we zonder haar informatie opgemerkt. In onze gids van Italië hebben we veel van haar informatie verwerkt. Dus daar hoeven we hier niet al te veel over te zeggen.
Het contrast met die vreselijke rondleiding in het Vaticaan is echter zo enorm dat die paar tientjes extra, die we voor de rondleiding van Karin moesten betalen, peanuts zijn…

Het Vaticaan op eigen gelegenheid bezoeken? Kijk op de website van het Vaticaan.

Meer informatie over Karin Werker: op haar website